تصورش رو بکنید که به همراه دوست تون وارد یه برج 15 طبقه میشید. شما با آسانسور از برج بالا میرید و خودتون رو به طبقه 15 ام می رسونید و دوست تون توی لابی منتظر میشینه.
شما از پنجره طبقه 15 ام به بیرون نگاه می کنید و منظره زیبایی از کوه ها و آسمون آبی رو می بینید و با گوشی موبایل تون به دوست تون زنگ می زنید و بهش می گید “بیا طبقه 15 ام اینجا میشه منظره کوه های اطراف رو دید؛ خیلی زیباست.”
بعد دوست تون پاسخ میده: “چی می گی واسه خودت؟ من دارم از پنجره بیرون رو نگاه می کنم فقط کوچه رو مبینم و ماشین هایی که دارن رد میشن. کوه کجا بود؟ منظره کیلویی چند؟”
بعد شما می گید: “فلانی, نگفتم از طبقه همکف میشه کوه ها رو تماشا کرد. میگم بیا طبقه 15 ام کوه ها رو ببین.” بعد دوست تون میگه: “عِه, راست میگی؟ اگه راست میگی, تو بیا طبقه هم کف کوه ها رو بهم نشون بده.”
این مدلی که دوست طبقه هم کفی داره بحث می کنه متاسفانه مدل حرف زدن خیلی از آدم هایی هست که با اصول منطق آشنا نیستن. همین افراد, اگه شروع به یادگیری اصول منطق نکنن و با همین طرز فکر طبقه هم کفی بخوان توی آزمون آیلتس شرکت کنن, حتما شکست می خورن.
شاید براتون جالب باشه بدونید که آزمونی مثل آیلتس صرفا برای ما غیر انگلیسی زبان ها نیست؛
بلکه چون یه آزمون استاندارد برای سنجش مهارت های فرد در برقراری ارتباط و درک مطلب به حساب میاد, از native ها هم این آزمون رو می گیرن.
مثلا برای استخدام در بعضی شرکت ها, یا مهاجرت یه native از آمریکا به کانادا, استرالیا, انگلستان….اما چرا؟
چون برای استخدام در بعضی مشاغل بعضی شرکت ها استانداردهای بالایی دارن و میخوان مطمئن بشن کسی که استخدام می کنن توانایی لازم برای برقراری ارتباط با مخاطبین شون رو داره.
و یه تصور اشتباه رایج اینه که فکر کنید هر کسی که انگلیسی زبان مادریش هست میتونه نمره 9 رو که بالاترین نمره در آزمون آیلتسه کسب کنه. اصلا این طور نیست!
این تصور همون قدر اشتباهه که فکر کنید اگه زبان مادری کسی فارسی باشه, حتما به خوبی میتونه به فارسی صحبت کنه و درک مطلبش عالیه!
چند سال پیش برای خرید به سوپرمارکت نزدیک خونه ام رفته بودم که فروشنده بهم گفت “دیگه پیک رایگان داریم و میتونید تماس بگیرید و سفارش بدید بیاریم دم در خونه تحویل بدیم.”
پرسیدم “کَفِ خرید باید چقدر باشه که بخواید با پیک بیارید؟” جواب داد “سقف نداره”! چند بار تکرار کردم “سقف نه, کف.” اما اصلا متوجه نمیشد و من هم بی خیال شدم.
این فقط یه نمونه بود از فردی که فارسی زبان مادریش بود اما توانایی درک کردن حرف یه فارسی زبان دیگه رو نداشت.
این مسئله البته به شکل های مختلفی در جاهای مختلف دیده میشه. حتما شما هم تجربه اش رو دارید.
پس آزمون آیلتس برای این طراحی شده که بسنجن فرد مورد نظر می تونه چیزی رو که توی ذهنش هست درست بیان کنه (Speaking) و درست بنویسه؟ (Writing) آیا می تونه حرف دیگران رو درست بفهمه (Listening) و چیزی رو که نوشتن به درستی درک کنه؟ (Reading) آیا میتونه درست بحث کنه؟
در طول سالهای تدریسم متوجه این تاسف برانگیز شدم که متاسفانه مشکل بسیاری از افرادی که نمیتونن نمره مورد نظرشون رو برای آزمون آیلتس کسب کنن, در زبان مادری ریشه داره.
یعنی این افراد وقتی دارن فارسی صحبت می کنن, نصفه و نیمه و نامفهوم حرف میزنن. وقتی دو خط فارسی مینویسن و میخوان درباره چیزی صحبت کنن نامفهوم مینویسن.
و همین نامفهوم بودن که براشون عادت شده سرایت می کنه به زبان دومی که دارن یاد می گیرن.
اگه قصد دارید یه روزی توی آزمون آیلتس شرکت کنید و میخواید نمره قابل قبولی کسب کنید, قبل از پرداختن به زبان انگلیسی, لطفا روی مهارت های زبان مادری تون کار کنید.
یکی از مسائلی که باعث میشه در بخش Speaking و Writing آزمون IELTS نمره پایینی کسب کنید off-topic حرف زدنه. یعنی بی ربط صحبت کردن. موضوعی که بهتون میدن یه چیزه, حرف شما یه چیز دیگه اس!
و باز هم که ریشه ای به این قضیه فکر می کنم می بینم دلیلش اینه که critical thinking اصلا توی مدارس ما آموزش داده نمیشه. یکی از درس هایی که کمک می کنه شما critical thinking رو یاد بگیرید درس منطقه.
که متاسفانه (حداقل زمانی که من دبیرستان بودم) فقط برای دانش آموزان رشته علوم انسانی بود در حالیکه درس ضروری برای همه آدم ها باید باشه.
چون در زمان Writing نوشتن برای آیلتس شما باید یاد بگیرید که پیوند گودرز و شقایق پیوند مبارکی نیست و این دو نباید با هم ازدواج کنن.
اما خیلی از داوطلبین آزمون آیلتس مدام توی رایتینگ نوشتن هاشون ازدواج گودرز و شقایق رو جشن می گیرن. به عبارتی, off-topic می نویسن و مسائل نامربوط رو به هم ربط میدن. چون اصلا هرگز بحث کردن منطقی رو یاد نگرفتن.
