داشتم این بخش از کتاب “راه شریفه هشتگانه” رو میخوندم و جالب بود برام درباره انرژی ای که ذهن میذاره برای انجام یه کار صحبت می کرد و یه ذهن آروم رو مقایسه کرد با یه ارابه ران.
زمانی که اسب ها با سرعت ثابت حرکت می کنن, ارابه ران آروم میشه و از منظره لذت میبره. اما وقتی سرعت اسب ها کم و زیاد میشه, ارابه ران باید مدام انرژی خودش رو صرف کنترل اسب ها کنه.
همین مسئله در مورد برنامه های “آهسته و پیوسته” Vs. برنامه های “گهی تند و گهی خسته” رخ میده. وقتی برنامه شما برای یادگیری زبان انگلیسی یه برنامه گَهی تند و گهی خسته باشه, مدام باید انرژی صرف کنید و همیشه خسته اید
اما اگه برنامه زبانی شما یه برنامه آهسته اما پیوسته باشه و ریتم ثابتی باشه, درست مثل اسب هایی که ارابه رو به جلو می برن, ذهن تون درگیر نمیشه, انرژی تون ذخیره میشه و دچار خستگی ناشی از تلاش برای کنترل سرعت تون نمیشید.
برنامه آهسته و پیوسته زمانی میسر میشه که به صورت اصولی سعی کنید زبان رو یاد بگیرید و بر اساس یه برنامه منظم. اگه هنوز برنامه درستی برای یادگیری زبان ندارید و به صورت گهی تند و گهی خسته پیش میرید, ویدیوی چالش ققنوس رو تماشا کنید.
