یکی از سوالاتی که زبان آموزها زیاد ازم میپرسن اینه که برای تقویت مهارت شنیداری یا همون Listening چه کار کنن. خب, اگه یه جستجوی ساده توی اینترنت بکنید, کلی راهکار عالی پیدا می کنید برای این کار اما
اما یه نکته مهم رو کمتر دیدم بهش توجه بشه و اون گوشزد کردن (pun intended) این نکته است که تقویت مهارت شنیداری صد در صد دست گوش مون نیست.
البته و صد البته گوش نقش اصلی رو در مهارت شنیداری داره اما نباید همیشه و صد در صد روی گوش تون حساب باز کنید. یه وقت هایی یه سری تکنیک های ظریف میتونه کمک کنه مهارت شنیداری تون رو یهو یه درجه بالاتر ببرید.
مثلا اینکه خواستگاه صدای “ب” و صدای “پ” یا در واقع صدای B و صدای P در دهن مون تقریبا یکجاست. به همین دلیل زیاد پیش میاد کلمه ای که در اون صدای P (صدای پ) وجود داره اما گوش مون B یا “ب” میشنوه.
و کلمه ای که در اون صدای B, “ب” وجود داره و گوش مون اونو P “پ” میشنوه. میخوام به دو نمونه اشاره کنم که زیاد شنیدم هم کسایی که انگلیسی بلدن هم اونایی که بلد نیستن اشتباه می گن.
آبشِن, لَب تاب,
این دو با تلفظ های اشتباه جا افتادن. این دو کلمه این شکلی نوشته میشن:
Option و Lap Top
و خونده میشن آپشِن و لَپ تاپ
گاهی اوقات که مشغول گوش دادن به فایلی به زبان انگلیسی هستید و کلمه ای میشنوید که به نظرتون مفهومی نداره, سعی کنید جای P هایی که شنیدید B بذارید یا برعکس. و ببینید درست میشه یا نه.
البته این کار به تمرین نیاز داره و نباید انتظار داشته باشید که از همون اولین بار از سرعت عمل کافی برخوردار باشید. خلاصه اینکه همیشه و صد در صد نباید برای تقویت مهارت شنیداری روی گوش هاتون حساب باز کنید.
