توی کتاب گرامر George Yule توی فصل مربوط به تفاوت کاربردهای دو زمان simple present و present perfect در بخشی اومده که برای صحبت درباره current states از زمان حال ساده استفاده میشه و برای صحبت درباره current situations از زمان حال ساده یا استمراری بسته به اینکه منظور یه situation ای باشه که دائمی باشه یا موقتی. اگه دائمی باشه حال ساده و اگه موقتی باشه حال استمراری.
اول که شروع به خوندن این فصل می کنید شاید براتون گیج کننده باشه و بگید اصلا اینها باهم چه تفاوتی دارن؟
وقتی صحبت درباره current states باشه با فعل های stative سر و کار داریم یعنی فعل هایی که توی اونها هیچ action ای رخ نمیده و صرفا بیان کننده یه state هستن مثل love مثل think در این دو فعل action رخ نمیده. فکر کردن یه حالته بدون هیچ فعالیت فیزیکی می تونه رخ بده و همین طور love. پس وقتی میگه برای صحبت درباره current sates از حال ساده استفاده میشه, منظور یک state هست که currently یعنی فعلا در جریانه یعنی ممکنه بعدا تغییر کنه. و مثالی که آورده اینه she loves chocolate. خب اینکه کسی به شکلات علاقه داشته باشه یه stateبه حساب میاد. هیچ action ای در اینجا رخ نداده و این currently این شکلیه یعنی تا جایی که من این آدم رو میشناسم و در حال حاضر به شکلات علاقه داره. حالا شاید بعدا در آینده علاقه اش رو به شکلات از دست بده. یا they don’t believe us که یعنی “اونها حرف ما رو باور نمی کنن.” این وضعیت currently واقعیت داره. فعلا اونها باور نمی کنن حرف ما رو شاید بعدا نظرشون عوض شد.
اما مورد بعدی که current situation هست میتونه فعلش stative باشه یا نباشه. مثل فعل work یا فعل live. اگه نظرمون دائمی بودن این situation باشه می گیم she lives here و اگه نظرمون موقتی بودن این situation باشه می گیم she is living here now.
درک کردن گرامر زبان انگلیسی به تمرکز و تکرار و تمرین نیاز داره. هیچ چیز سختی درباره گرامر وجود نداره و مسئله فقط اینه که آیا به اندازه کافی مرور کردید یا نه؟ آیا موقع مطالعه تمرکز داشتید یا نه. همین. هر وقت احساسا کردید که یه مطلب گرامری براتون سخته بدونید که مسئله صرفا اینه که به اندازه کافی براش وقت نذاشتید همین. هر چی بیشتر وقت بذارید درک تون از گرامر عمیق تر میشه.
گاهی اوقات دلیل اینکه یه نکته گرامری براتون سنگین و غیر قابل درک به نظر میاد اینه که منبع مناسبی رو برای یادگیری انتخاب نکردید. مثلا سطح زبان تون B1 هست اما یه منبع سطح Advanced رو برای مطالعه گرامر انتخاب کردید.
اگه سطح زبان شما مبتدی و زیر B1 هست یعنی در حد A1 یا A2 بهتون توصیه می کنم برای مطالعه گرامر از پکیج های گرامر امریکن اینگلیش فایل که از سطح مبتدی تا پیشرفته دسته بندی شده هستن و اون ها رو به صورت دسته بندی شده آموزش دادم و تمریناتش رو به شکل تحلیلی حل کردم از اینجا تهیه کنید.
نمونه گرامر هایی که توی مجموعه امریکن اینگلیش فایل تدریس کردم رو میتونید اینجا مشاهده کنید برای سطح پایه و مبتدی از کتاب استارتر می تونید این و این و این نمونه رو تماشا کنید و از کتاب شماره یک امریکن اینگلیش فایل می تونید این و این و این نمونه گرامر رو تماشا کنید. و از کتاب شماره دو امریکن اینگلیش فایل می تونید این و این نمونه رو تماشا کنید.
اگه سطح تون به B1 نزدیک یا بالاتر از B1 هست بهتون توصیه می کنم از پکیج گرامر ویژه آیلتس استفاده کنید. حتی اگه قصد شرکت در این آزمون رو هم نداشته باشید میتونید با استفاده از این پکیج که هم به صورت فایل های صوتی و ویدیویی و هم به صورت کتاب چاپی هست با کاربرد عملی گرامر آشنا بشید.
نمونه جلسات پکیج گرامر ویژه آیلتس رو میتونید از اینجا تماشا کنید.
